Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή ο Ραούλ Γκονζάλες γεννήθηκε στις 27 Ιουνίου του 1977 στη Μαδρίτη. Τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα τα έκανε στην τοπική ομάδα της γειτονιάς του(Κολόνια Μαρκόνη), την Σαν Κρίστομπαλ Ντε Λος Άντζελες. Σε ηλικία 12 χρονών ο πατέρας του ως φανατικός οπαδός της Ατλέτικο Μαδρίτης (και που να ήξερε ότι ο γιος του θα γίνει ένας αστέρας της Ρεάλ Μαδρίτης, κατακτώντας τα πάντα με τους «Μερένχες»), πάει και γράφει τον γιο του στις ακαδημίες των «ροχιμπλάνκος». Εκεί ο μικρός Ραουλίτο (όπως τον αποκαλούσε ο πρόεδρος της Ατλέτικο Χεσούς Χιλ), δεν άργησε να δείξει το ταλέντο του και την πρώτη χρονιά του στο παιδικό τμήμα σημείωσε 65 τέρματα αγωνιζόμενος ως αριστερό εξτρέμ, με την ομάδα να κατακτά αήττητη τον τίτλο.Εκεί όλοι κατάλαβαν ότι αυτό το παιδί μπορεί να φτάσει πολύ ψηλά και να γνωρίσει μεγάλες δόξες.Έτσι και έγινε αρχικά ο Ραούλ πήρε....
....«προαγωγή» για την ομάδα των νέων, όπου και εκεί κατέκτησε 2 τίτλους. Με το πέρας της δεύτερης περιόδου, ο πρόεδρος της Ατλέτικο Χεσούς Χιλ κατάργησε τα τμήματα υποδομών του συλλόγου, δήθεν και καλά για οικονομικούς λόγους. Έτσι λοιπόν ο Ραούλ μένει(όχι για πολύ) χωρίς ομάδα, όμως οι «δαιμόνιοι» σκάουτερ της Ρεάλ Μαδρίτης ανακαλύπτουν τον μικρό και καταφέρνουν να κερδίσουν την υπογραφή του, ο λόγος που έκαναν τους ανθρώπους των Μαδριλένων να κουνηθούν σε χρόνο μηδέν για τον πιτσιρικά Ραούλ δεν ήταν άλλος από τα 319 γκολ που πέτυχε σε 80 αγώνες, δηλαδή το καταπληκτικό 4 τέρματα ανά ματς.
Έτσι με αυτή την μετακόμιση του στο Σαντιάγκο «Μπερναμπέου» ο τότε 17χρονος στράικερ, άφησε το λαïκό τμήμα της Μαδρίτης και πήγε στο αριστοκρατικό μέρος της πρωτεύουσας της Ισπανίας. Αρχικά ξεκίνησε με τους πιτσιρικάδες της Ρεάλ, όμως το ταλέντο του είχε αφήσει άφωνους όλους τους ανθρώπους στις ακαδημίες του συλλόγου και έτσι ο Ραούλιτο προβιβάστηκε αρχικά στην Β' και μετά στην Α' ομάδα νέων. Με την πρώτη του χρόνια ο επιθετικός της «βασίλισσας», βρήκε 77 φορές δίχτυα σε 33 ματς. Ακόμα για μια φορά ανέβηκε επίπεδο ο Ραούλ στην τρίτη ομάδα των «Μερένχες», όπου έκανε ονειρικό ντεμπούτο σημειώνοντας 5 γκολ, ο μεγάλος σκόρερ πρόλαβε να κάνει 7 εμφανίσεις και να στείλει 13 φορές την μπάλα στα αντίπαλα δίχτυα.
Ήρθε μέσα σε ένα χρόνο ο προβιβασμός για τον Ισπανό παίκτη στην δεύτερη ομάδα της Ρεάλ, η οποία είχε προπονητή τον τωρινό προπονητή της Ιντερ Ραφαέλ Μπενίτεθ. Έτσι μετά από της συνεχείς καλές εμφανίσεις ήρθε και η κλήση του στην Εθνική ομάδα της Ισπανίας κάτω των 18 ετών. Οι άνθρωποί της Ατλέτικο είδαν τι είχαν στα χέρια τους και το έχασαν και ήθελαν να ξανά πάρουν πίσω το Ραούλ Γκονζάλες, όμως δεν το κατάφεραν γιατί ο καινούργιος προπονητής της Ρεάλ Χόρχε Βαλντάνο, πίστεψε στον μικρό και του έδωσε την μεγάλη ευκαιρία... να αγωνιστεί με την μεγάλη ομάδα της «βασίλισσας».
Ο Αργεντινός προπονητής (αγωνίστηκε και στην Ρεάλ Μαδρίτης την δεκαετία του 80') Χόρχε Βαλντάνο ήθελα να βγάλει από την διαφάνεια τους Μαδριλένους με νέα φρέσκα πρόσωπα στην ομάδα. Έτσι λοιπόν ο Ράφα Μπενίτεθ του μίλησε για έναν 17χρονο πιτσιρικά ο οποίος «βγάζει μάτια» στην δεύτερη ομάδα του συλλόγου(αυτός ο πιτσιρίκος δεν ήταν άλλος από τον Ραούλ). Ο τότε προπονητής της Ρεάλ, έκλεισε ραντεβού με το νέο ταλέντο του συλλόγου, με τον Ισπανό επιθετικό να αργεί στο ραντεβού. Όταν έφτασε ο Βαλντάνο του είπε: «Έστησες τον προπονητή της πρώτης ομάδας. Αν επιδείξεις μέσα στον αγωνιστικό χώρο το ίδιο θράσος που είχες σήμερα, τότε σίγουρα δεν θα έχεις πρόβλημα να πετύχεις!».
Το ντεμπούτο του Ραούλ με την Ρεάλ
Το πρωτάθλημα για την νέα σεζόν ξεκίνησε με την Ρεάλ να έχει τα ίδια προβλήματα όπως και στις επόμενες δυο χρονιές. Έτσι οι φίλοι των «Μερένχες», είχαν αρχίσει να γκρινιάζουν για την κακή κατάσταση της αγαπημένης τους ομάδας, ο μέχρι τότε «προδότης» Βαλντάνο, αποφάσισε να βγάλει τον άσο που έκρυβε στο μανίκι του...που δεν ήταν άλλος από τον Ραούλ. Ο Ισπανός επιθετικός εκείνο τον καιρό αγωνιζόταν στην τρίτη ομάδα των Μαδριλένων όμως έκανε και προπονήσεις με την πρώτη ομάδα. Τρεις εβδομάδες πριν την 9η αγωνιστική της Πριμέρα Ντιβιζίον(η Ρεάλ Μαδρίτης έπαιζε με την Σαραγόσα), κάλεσε το νέο ταλαντούχο στράικερ και του είπε ότι έχει σκοπό να τον ξεκινήσει βασικό στο αγώνα, ο Ραούλ με πολύ μεγάλο θράσος του λέει: «Αν θέλεις να κερδίσεις, βάλε με να παίξω. Αλλιώς, μη με βάλεις».
Στις 29 Οκτωβρίου ο Ραούλ φοράει την φανέλα της Ρεάλ με το νούμερο εφτά στην πλάτη και βγαίνει στο «Λα Ρομαλέντα», για το σπουδαίο ντεμπούτο του, ο μικρός τότε έκανε πολύ καλή εμφάνιση για την ηλικία του(μόλις 17 χρονών), έχασε και δυο καλές ευκαιρίες, όμως η «βασίλισσα» έχασε με 3-2, πέφτοντας στην 3η θέση της βαθμολογίας.
Το πρώτο γκολ με την φανέλα της Ρεαλ
Την επόμενη Κυριακή το νέο αστέρι της ομάδας θα ξεκινήσει και πάλι βασικός, όμως αυτή τι φορά στο κατάμεστο «Σαντιάγκο Μπερναμπέου» για την 10η αγωνιστική, με αντίπαλο την Ατλέτικο Μαδρίτης, με την πρωτεύουσα της Ισπανίας να χωρίζεται στα δυο. Ο μικρός(σε ηλικία), αλλά μεγάλος σε ταλέντο Ραούλ δείχνει να μην πτοείται και να κερδίσει πέναλτι στο 20' λεπτό σε ανατροπή που του έγινε από τον Ιβάν Ρότσα, το δεύτερο γκολ το «σέρβιρε» ο ίδιος στον Ζαμοράνο, ενώ το κερασάκι στην τούρτα το έβαλε ο Ισπανός επιθετικός, σημειώνοντας το πρώτο του τέρμα με το σήμα της Ρεάλ στο στήθος του μέσα σε έξαλλους πανηγυρισμούς. Έτσι ο Βαλντάνο νοιώθει ικανοποιημένος που ανακάλυψε «φλέβα χρυσού»...
Ένα μεγάλο αστέρι γεννήθηκε εκείνο το βράδυ για το σύλλογο της Μαδρίτης, αλλά και για ολόκληρο το ποδόσφαιρο: «Χάζεψα με το γήπεδο γεμάτο κόσμο. Το είχα ξαναδεί, αλλά άδειο», ήταν η πρώτες δηλώσεις του Ισπανού ποδοσφαιριστή. Λίγες μέρες μετά ο Ραούλ ξανά πήγε να αγωνιστεί στην τρίτη ομάδα της Ρεάλ για να μην πάρουν τα μυαλά του αέρα.
Η απάντηση στην «Μπάρτσα» και το πρώτο πρωτάθλημα
Την καινούργια περίοδο 1994-95, η κληρωτίδα είχε φέρει την Μπαρτσελόνα αντίπαλοι με τους Μαδριλένους, ένα χρόνο μετά την ντροπιαστική πεντάρα που είχαν δεχτεί οι «Μερένχες» από τους «Μπλαουγκράνα». Στο μυαλό του Βαλντάνο ήταν ένα πράγμα, πως θα βγάλει την ρετσινιά του «προδότη» από πάνω του, αλλά κα πως η Ρεάλ θα απαντήσει στην περσινή ήττα. Η μεγάλη ώρα του «el clasico» έφτασε, η Ρεάλ βρίσκετε στην κορυφή με μόλις 3 βαθμούς διαφορά από την 4η Μπαρτσελόνα. Ο Ραούλ θα αγωνιστεί ως βασικός και θα κάνει μια πολύ καλή εμφάνιση ανάμεσα στα αστέρια των δυο αιώνιων αντιπάλων, με την «βασίλισσα» να πληρώνει με το ίδιο νόμισμα την παρέα του Κρόιφ, αφού την συνέτριψε με 5-0.
Τα πρώτα Ευρωπαϊκά γκολ
Εκείνη την περίοδο λοιπόν η Ρεάλ Μαδρίτης παίρνει το πρωτάθλημα κερδίζοντας, αυτόματα και το εισιτήριο για τους χρυσοφόρους ομίλους του Τσάμπιονς Λίνγκ. Ο Ραούλ έπαιξε στο ματς με τον Άγιαξ για πρώτη φόρα, ενώ τα πρώτα του τέρματα τα σημείωσε στην μεγάλη διασυλλογική διοργάνωση στο επιβλητικότατο 6-1 της Ρεάλ επί της Φερετσβάρος, με τον ισπανό να σημειώνει 3 τέρματα, κάνοντας χατ-τρικ.
Η τελική συγκομιδή του έφτασε τα 19 τέρματα σε 40 παιχνίδια (1ος σκόρερ της Ρεάλ Μαδρίτης), ενώ έδωσε 24 τελικές πάσες στους συμπαίκτες του.
Παίρνει μπρος το «θηρίο»
Το καλοκαίρι του 96΄στον πάγκο των «Μερένχες» κάθεται ο Φάμπιο Καπέλο οποίος κατάφερε στο τέλος της χρονιάς να κατακτήσει το πρωτάθλημα. Αυτή η χρονιά ήταν μια από τις πιο επιτυχημένες στην καριέρα του Ραούλ, αφού πέτυχε 21 γκολ και έδωσε τον αριθμό ρεκόρ για επιθετικό παίκτη των 25 ασίστ. Ανακηρύχθηκε καλύτερος Ισπανός παίκτης, ενώ η ΦΙΦΑ τον συμπεριέλαβε στην ιδανική ενδεκάδα του 1997.
Το πρώτο Τσάμπιονς Λίνγκ
Μια χρονιά μετά άρχισαν τα προβλήματα για τον Ραούλ ο οποίος ταλαιπωρήθηκε με ένα τραυματισμό στο πόδι του και το ιατρικό επιτελείο της ομάδας του συνέστησε να μείνει ένα μήνα εκτός αγωνιστικών χώρων. Από κει και πέρα ο ισπανικός τύπος εναντιώθηκε στον επιθετικό των «Μερένχες» ότι βγαίνει και πίνει κτλ. Όμως ο ίδιος έκανε συνέντευξη τύπου και ζήτησε δημόσια συγνώμη για τα λάθη του , αλλά αρνήθηκε κατηγορηματικά την χρήση αλκοόλ και ναρκωτικών. Την ίδια χρονιά και συγκεκριμένα στις 20 Μαΐου του 1998 όταν ο Ραούλ θα πανηγυρίσει τον πρώτο του Ευρωπαϊκό τίτλο, άλλα και τον 7ο της ομάδας του, καθώς η «βασίλισσα» επικράτησε με 1-0 επί της Γιουβέντους με γκολ του Μιγιάτοβιτς στον τελικό του Άμστερνταμ.
Και στην εθνική Ισπανίας
Το απίστευτο ταλέντο του συγκίνησε τους προπονητές της Ισπανίας. Το 1995 αγωνίστηκε με την εθνική ελπίδων στο παγκόσμιο του Κατάρ, με τον Ραούλ να κάνει ένα πολύ καλό τουρνουά (πέτυχε 8 γκολ σε 9 ματς). Το 1996 όλοι η Ισπανία θέλει τον επιθετικό της Ρεάλ στους «φούριος ρόχας» για το EURO της Αγγλίας, όμως δεν έγινε κάτι τέτοιο. Ο Ισπανός στράικερ αγωνίστηκε στους Ολυμπιακούς αγώνες της Ατλάντας όπου πήγε με την εθνική του ομάδα μέχρι τον τελικό, όμως εκεί ηττήθηκε από την Ιταλία στα πέναλτι. Τον Οκτώβριο κάνει την πρώτη του εμφάνιση με την εθνική ανδρών. Η πορεία του συνεχίζεται μέχρι και σήμερα, καθώς είναι πρώτος σκόρερ των «φούριος ρόχας» με 102 τέρματα. Για κακή του τύχη ο Λουίς Αραγονιές δεν το πήρε στην αποστολή για το EURO 2008 και έτσι δεν πρόσθεσε έναν ακόμη τίτλο στην ποδοσφαιρική του καριέρα.
George
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου